Wanneer we de totaliteit van ons potentieel willen ontdekken, zullen we eerst moeten begrijpen, hoe we dit moeten doen. Deze ontdekking is echter verrassend eenvoudig en voor iedereen toegankelijk. Het is het besef dat we in een wereld leven die uit niets meer bestaat dan uit onze ideeën, gedachten en conditionering. Dat onze wereld een wereld is van het denken. Dit denken verdeelt wat heel is in tweeën. Iedere gedachte bevat een subject en een object, omdat het een denker en gedachte bevat. Deze dualiteit verdeelt onze wereld, omdat het ons niet in staat stelt het grotere geheel te zien. Het geheel bevindt zich niet in het denken, niet in taal en in geen enkel standpunt, geloofssysteem of filosofie. Maar tegelijkertijd zijn al deze elementen wel onderdeel van het geheel. Het geheel is, wat wij zijn, ook al denken we van niet. Maar ons denken is niet in staat is om deze waarheid volledig te bevatten. Het kan geen antwoorden bieden, geen conclusies trekken en geen nieuwe gedachten voortbrengen die dit mysterie kunnen ontsluieren. Op dat cruciale moment, wanneer we de grenzen van het denken bereiken en de illusie van dualiteit beginnen te doorzien, kunnen we ons laten zakken in het tijdloze geheel. Kunnen we nu de onpersoonlijke energie van bewustzijn, de totaliteit van wat we zijn, laten doordringen in ons dagelijks leven? Is het mogelijk dat ons leven, zoals we dat hebben opgebouwd, plotseling bevrijd kan worden van zijn verdeeldheid? Geloof me niet op mijn woord, maar laten we zelf dat in ons leven ontdekken. Laat het leven ons ontdekken.
