De
geschiedenis van de Westerse Psychologie
Freud
hield zich vooral bezig met splitsingen. Hij scheidde niet alleen
lichaam en geest, maar deelde de psyche van de mens ook op in twee
delen. De meest bekende is wat acceptabel is, en wat niet acceptabel
is. De mens laat de buitenwereld alleen datgene van zichzelf zien wat
men acceptabel vindt. Wat men niet acceptabel vindt wordt verdrongen
en verdwijnt daarmee naar het onderbewuste. Psychoanalyse heeft als
doel het bewuste deel en het onbewuste deel van de mens te herenigen,
zodat er een sterk en gezond ego ontstaat. Want Freud ging er vanuit
dat een krachtig ego de basis is van psychische gezondheid. Dat is
natuurlijk fantastisch, maar het is nog steeds een ego, die zijn
lichaam bezit zoals een huis, maar het 'is' niet het huis. Adler
daarentegen zag de mens wel als een eenheid van lichamelijke en
geestelijke processen. Hij zag ook geen verschil tussen bewuste en
onbewuste processen hij legde uit dat het twee delen zijn van één
systeem die een gezamenlijk doel hebben. Rank vond
dat psychotherapie zonder het geboortetrauma te verwerken niet
compleet was. Hij ging ook meer nadruk leggen op het
ervaringsgerichte aspect, omdat hij vond dat een verbale
benadering in psychotherapie maar een beperkte waarde had. Pas bij de
opkomst van de humanistische- en lichaamsgerichte therapieen werd de
splitsing tussen lichaam en geest hersteld , om beiden als één
geheel te laten functioneren. Reich
wordt beschouwd als de grondlegger van de lichaamsgerichte therapie.
Hij ontdekte dat een neurose niet alleen mentaal is, maar ook
lichamelijk, dat een trauma zich niet alleen in de menselijke geest
nestelt, maar ook in het lichaam. Verdrongen materiaal wordt daarbij
opgeslagen in wat hij noemde 'lichaamspantsers', die de doorstroming
van levensenergie in het lichaam belemmeren. Want een onbelemmerde
doorstroming van deze levensenergie is van doorslaggevend belang voor
het psychisch en lichamelijk welzijn van de mens. Jung breidde het individuele onderbewuste uit met het collectieve onderbewuste. Volgens Jung is het collectieve onderbewuste een westerse variant van wat ze in de oosterse filosofie eenheidsbewustzijn noemen. Eenheidsbewustzijn is voor Jung een proces waarbij tijdelijk delen van het collectieve onderbewuste zichtbaar worden en waarin momenten van eenheid en eeuwigheid wordt ervaren. Wat Jung betreft vertonen het oosterse begrip eenheidsbewustzijn en zijn westers psychologisch begrip individuatie overeenkomsten. Hij is de enige leerling van Freud geweest die een brug heeft weten te slaan naar de oosterse filosofie.
.
