Integratie
van psychologie en spiritualieit
Beoefenaars
en autoriteiten op het gebied van psychologie en spiritualiteit
hebben in het verleden elkaar voornamelijk bestreden. Ook in de
huidige tijd heeft men nog weinig oog voor elkaar Men beschouwd
elkaar over het algemeen nog steeds als tegenpolen die elkaar
uitsluiten of tegenwerken. Toch bestaat er in het geheel geen
splitsing tussen psychologie en spiritualiteit, het is slechts een
schijnbare tegenstelling. Of je nu therapie beoefent of meditatie,
je kunt nooit zeggen of het een therapeutische of spirituele
activiteit is. Het is zowel therapeutisch als spiritueel, of noch
therapeutisch noch spiritueel. Bovendien zijn beiden nodig om tot
een 'volledig menszijn' te komen. In het verleden ben ik een fervent
beoefenaar van meditatie geweest. Ik ging naar retraites en beleefde
daar geweldige doorbraken in mijn bewustzijn. Maar zodra ik van mijn
meditatiekussentje opstond, bleef er niets van over. Ik bleek niet in
staat het in mijn dagelijkse leven te integreren. Tenslotte maakte
dezelfde steeds terugkerende patronen in liefdesrelaties me
duidelijk dat ik nog aan bepaalde psychologische aspecten van mezelf
moest werken. Zo ontdekte ik dat spiritueel en psychologisch werk
noodzakelijk is. Ook in mijn therapie praktijk komen vaak
mensen die langdurig met spiritualiteit bezig zijn geweest, maar
problemen ervaren met integratie van hun inzichten en ervaringen in
het dagelijkse leven.
